Mijn eerste boek "JOSje" begon ik in het jaar 2010, het jaar dat ik vijftig werd. Op deze leeftijd ga je jezelf afvragen wat je bereikt hebt in het leven en hoe lang je nog zal leven en wat je de rest van je leven zou willen doen. Toen ik een puber was, riep ik altijd keihard: “Ik hoef maar vijftig te worden, oud worden is niks joh! Moet je die oude mensen zien ! Dat wil ik nooit ! Nu praat ik al een aantal jaren anders. Mijn moeder is gestorven aan kanker op acht en veertig jarige leeftijd en mijn opa is honderd en één geworden. Nu zeg ik tegen iedereen: “Ik volg het voorbeeld van mijn opa, maar ik wil wel samen met mijn vrouwtje, kinderen en kleinkinderen oud worden.” Volgens mij is de ideale manier om oud te worden die van Abraham, Izaäk en Jacob. Je voelt dat je tijd gekomen is, kruipt in je bed, laat iedereen in een week tijd nog even langskomen, je zegent je kinderen, (je vrouw is al overleden, want het verdriet om haar alleen achter laten met je kinderen wil je haar besparen), doet je ogen dicht en word wakker in de hemel.
Ik zeg altijd tegen iedereen, ook tegen mijn collega’s bij defensie: “Voor mijn vijftigste ben ik binnen”. Ze kijken me lachend aan en denken: “Nou die durft; dan moet je niet bij defensie blijven werken tot je pensioen.” Ik laat ze gissen, maar weet zeker dat mijn uitspraak uit zal komen. Hoe ??? Dat weet alleen God. Nou eerlijk, ik heb vijftig jaar hard gewerkt en gezwoegd om een bepaalde materiële en sociale status te bereiken en ook vast te houden. Geeft dit mij voldoening ? Nee !!! Ik zou het liefst mijn laatste geld opnemen van de bank en met m’n gezin ver weg naar een mooi land gaan, waar je nooit meer hoeft te zwoegen, nooit meer in de file hoeft te staan, nooit meer belasting hoeft te betalen, nooit meer hoeft toneel te spelen, nooit meer…, nooit meer......., nooit meer.......en vul de dingen maar in die wij mensen vandaag de dag doen om te overleven in deze wereld. De plaats waar ik nu woon is een prachtige hof met zes en veertig woningen gebouwd als een echte ouderwetse hoeve met een centrale binnentuin. Heerlijk rustig op een top A1 vinex locatie tegen de stad Rotterdam aan. Ik heb echt geluk gehad in dit aardse leven. Na tien jaar zelfstandig ondernemen stond ik op straat met m’n gezin: zes en veertig jaar, geen baan, geen huis en geen bedrijf meer. Ik heb nu een top baan bij defensie, mijn vrouw werkt, mijn kinderen hebben allebei een top baan. Ik heb diverse rechtszaken gewonnen. Ik woon in een schitterend huis met een vette auto voor de deur. En nu? Hoe is het allemaal begonnen met Josje?
Binnenkort als e-book online